Milou wil graag een keer in een boom klimmen. Dat wil ze al maanden. En al maanden kunnen we geen geschikte boom vinden. Want als je 3 bent en een nogal voorzichtig meisje, dan moeten de klimcondities wel perfect zijn. Maar we hebben ze gevonden: klimbomen voor iedereen! En daarbij nog een mooi bos, met helder aangegeven paden (paaltjes spotten hoef je niet zelf te doen), een enorme uitkijktoren, fijne picknickplekken en rust.

Doornse gat: een hele dag vermaak
De eerste keer dat we naar de Kaapse bossen wilden, was er een wielerronde gaande en was de parkeerplaats De Groene Entree afgesloten. Noodgedwongen een andere parkeerplaats opgezocht (een minuut rijden, dus geen grote zoektocht). Dat was die bij het Doornse gat. Dit is een heus gat, waarop je lekker kunt spelen, waar je een houten klimtoren vindt en veel klimbomen!

In het gat kan je overdag ook een tent of caravan neerzetten. Bovenlangs, rondom het gat is een pad met allerlei picknickplekken, waar je veel privacy vindt. Lekker met je eigen gezin of groepje (kinderfeestjes?) heb je een picknicktafel en/of een bankje, een beetje afgeschermd van de rest van het gebied door groen. Er zijn ook wc-hokjes in de buurt. En wandelen kan er volop op de verschillende routes.

Kaapse bossen
Op een vrijdag lukte het ons wel om de juiste parkeerplaats te bereiken. We kozen de kortste route “Kaapse Bossen” (5 kilometer). En wat een mooi bos! Smalle paadjes, omgevallen bomen om op te klauteren (favoriet is de spar, die in de jaren 90 al omviel en met zijn stekelige vorm allerlei fantasieën oproept) en een mooie hoge uitkijktoren.

De uitkijktoren is met ongeveer 26 meter een behoorlijke klim, zeker voor kinderen, maar eenmaal boven heb je heel mooi uitzicht over de bossen vanaf een goed beveiligd platform. Je schijnt zelfs de Dom te kunnen zien. We hebben getuurd, maar niet gezien. Er was niemand dus we konden even gaan zitten en wat eten en drinken. Dat kan ook aan de voet van de toren, waar wat bankjes staan. Onderweg zagen we veel insecten en heel veel verschillende bomen.

Na een tijdje kom je ook nog langs een zandvlakte, wat natuurlijk ook weer uitnodigt tot spelen. In 5 kilometer vind je dus veel afwisseling. Voor onze driejarige was het met het beklimmen van de toren wel een flinke inspanning, maar wat is er lekkerder dan na zo’n ochtend lekker in slaap te vallen in de auto?
De eikels lagen tijdens ons bezoek al op de grond. We komen deze herfst zeker nog een paar keer terug!